DE MOOISTE HAARDEN OP EEN RIJ
Hier lonkt de haard. Zin in de fijne warmte van het vuur, de dansende vlammen achter de ruitjes, de geur en het geluid van knetterend hout. Het liefst onder het genot van een lekkere warme choco met slagroom (en soms een scheutje rum voor dat extra warme gevoel).
Wegkruipend in mijn dikke vest, leunend tegen Edu. Of lekker in de hangstoel op m’n schapenvachtje en een paar dikke wollen sokken aan mijn voeten en een goed boek of leuk (woon)magazine.
Nog even geduld. Vooral nu we een heerlijk nazomerweekend achter de rug hebben. Nog even op de blote voeten buiten lopen, geen jas aan en de zonnestralen op je gezicht. Nu moet ik bekennen dat ik zelden een jas draag. In de winter loop ik met een zomerjack en koud heb ik het nagenoeg niet. Afgelopen winter heb ik misschien 5x mijn winterjas gedragen. Ja, ik heb er wel eentje… je weet maar nooit, koning winter kan soms voor een verrassing zorgen.
Maar terug naar de kachel. In sommige huizen waar ik gewoond heb was een kachel of een openhaard. Ook in de boerderij zit een kachel. Een oudje (lees: niet echt moeders mooiste), de schoorsteen is lek, maar los van dat doet hij het. En wat is dat fijn! We hebben heel wat afgestookt vorige herfst/ winter. Dat merk je dan naderhand wel aan de ramen. Samen met het branden van kaarsjes zorgt dat voor zwart water wanneer je de ramen lapt.
Nu het allemaal nog oud is, lopen we met de kruiwagen gevuld met haardhout en al naar binnen. Wel zo makkelijk. Straks doen we dat natuurlijk niet meer (moet er niet aan denken haha), maar voor nu kan alles. De tapijttegels gaan er straks toch uit.
Zodra we beneden aan de slag gaan met verbouwen, komt er weer een kachel voor in de plaats. Eentje die we dan aansluiten op de (vloer)verwarming. We hadden dat een keer ergens gelezen en zijn dat verder gaan uitzoeken. Wel zo makkelijk en dat scheelt weer aan stookkosten.
Niet alleen in de woonkamer komt er een kachel, maar we willen er ook eentje in de keuken. De keuken wordt straks 2, misschien wel 3x zo groot. Een echte woonkeuken. Dus een kachel is dan wel op zijn plaats. Lekker als de meiden aan tafel hun huiswerk zitten te maken. Ik als moederkloek zorg dan voor thee en wat lekkers… O wat klinkt dat lekker suf. Oké ik beken, ik kan een ongelooflijke huismu(t)s zijn. Ik dacht altijd dat dat als saai gezien zou worden. Maar vooral op Instagram ‘ontmoet’ ik meer meiden/ dames die ook lekker ‘saai’ zijn
Kan jij ook zo blij worden van iets simpels als dansende vlammetjes en iets lekkers in goed gezelschap?
Bronnen gevonden via:
Mirjam is 37 jaar en woont sinds 2 jaar met haar man Edu (40) en dochters Noor (10) & Eva (8) in een boerderij uit 1929 in de Achterhoek. Zij hebben het pand samen met haar ouders gekocht en de bedoeling is om alles, maar dan ook echt alles op te knappen. De ouders van Mirjam laten het doen door een aannemer en Edu en Mirjam gaan grotendeels zelf aan de slag. Ze komen overigens niet uit de Achterhoek. Mirjam is een Haagse en Edu een Brabander.Mirjam heeft dankzij haar vele verhuizingen (13 om precies te zijn) de nodige ervaring met het schuiven en inrichten van kamers. Er werden tekeningen gemaakt en later zelfs moodboards. Zo ook nu voor de boerderij, ze kan helemaal los gaan. Totdat er echt verbouwd gaat worden kan ze niet stil zitten… De woonkamer ondergaat met enige regelmaat een metamorfose en ook de kamers van de meiden hebben al de nodige veranderingen gehad. Naast haar liefde voor sporten en eten zit haar camera nog net niet aan haar hand vast geplakt. Zelf staat ze dan ook niet veel op foto’s. Of zoals ze zelf zegt, ze blijft niet zo goed plakken. Foto’s van natuur, maar vooral producten en interieurs maakt ze graag. Dit alles zonder hulpmiddelen. Puur het product/ interieur en het daglicht. Veel van de producten die ze fotografeert zijn haar eigen gerestylede meubels. Want zeg nou zelf, een kast in een nieuw jasje steken is toch hartstikke leuk?
